Aardenburg
Aardenburg, de oudste stad van Zeeland en bakermat van het graafschap Vlaanderen, kent een rijke en bewogen geschiedenis. Er woonden al mensen in de Steentijd, de Romeinen bouwden er omstreeks 170 na Chr. hun castellum ‘Rodanum’ en in de middeleeuwen was Aardenburg een belangrijke haven- en bedevaartstad, gelegen aan een uitloper van Het Zwin. De stad kreeg kort voor 1187 stadsrechten en werd in 1299 voorzien van de oudste aarden omwalling van huidig Nederland. Handel en nijverheid brachten Aardenburg grote welvaart in de 13e en 14e eeuw, pelgrims bezochten de befaamde Onze Lieve Vrouwekerk (ca. 646 -1625) tot aan de Reformatie.

In de grensplaats Eede (2,5 km) keerde Koningin Wilhelmina op 13 maart 1945 in Nederland terug en in het typisch Vlaamse dorp Sint Kruis (3 km) staat ‘de Peperbusse’, de dorpskerk uit de 15e eeuw. Vlakbij de kern Aardenburg ligt het landgoed ‘De Elderschans’, een als monument geklasseerde verschansing daterend van eind 16e eeuw met daarop het laatste ‘buiten’ van Zeeuws-Vlaanderen. Aan het park De Elderschans grenst het Burgemeester van Dongensportpark met zwembad, kleuterbad, ligweide, sportpaviljoen, speeltuin, tennisbanen en het terrein voor het (ook door toeristen te beoefenen) handboogschieten. Het middeleeuwse havengebied tussen Aardenburg en Draaibrug is sinds kort natuurgebied en vlakbij ligt de gereconstrueerde Olieschans.